पद्मश्री प्रा डॉ. मीनाक्षी जैन

 

एका प्रामाणिक नि नामवंत इतिहासकाराचा सन्मान

२००६ मध्ये पुण्यात सिंबायोसिस वाणिज्य महाविद्यालयांत प्रवेश घेतल्यांवर ग्रंथालयांत अचानक आमच्या पूज्यनीय स्वामी वरदानंद भारतींची (पू. अप्पा) पुस्तके पहायला मिळाली. वै. गुरुवर्य भागवताचार्य वा ना उत्पातांकडून पू. अप्पांविषयी फार ऐकलंच होते पण अप्पांची पुस्तके वाचायची ही पहिलीच वेळ होती. श्रीकृष्ण कथामृत वाचल्यावर सार्थमनुस्मृतीभाष्य वाचायला घेतलं. मोठाच्या मोठा ठोकळा वाचताना परिशिष्टांमध्ये ज्या टीपा होत्या, त्यात मीनाक्षी जैन हे नाव वाचल्याचे स्मरतंय. 

नुकताच त्यांना पद्मश्री पुरस्कार प्राप्त झाल्याचे कळलं नि मोदीजींविषयी कृतज्ञतेने अंतःकरण भरून तर आलंच पण एका प्रामाणिक इतिहासकारिणीचा योग्य सन्मान झाला ह्याचा मनस्वी आनंद झाला.

मीनाक्षी जैन कोण आहेत???

२००२ साली जेंव्हा माननीय अटलजींचे सरकार होते, माननीय सर्वोच्च न्यायालयाने त्यावेळी राष्ट्रीय अभ्यासक्रमासंबंधी National Curriculum Framework for School Education (NCFSE), 2002) नावाने एक अहवाल प्रकाशित केला होता, त्यान्वये शालेय अभ्यासक्रमामध्ये मूल्य शिक्षणाचा आरंभ झाला होता. त्यावेळी मार्क्सवाद्यांनी भारतीय इतिहासाचे केलेलं विकृतीकरण ह्यांस तोंड देण्यासाठी नि भारताचा सत्येतिहास समोर आणण्यासाठी भारतीय इतिहासाचे पुनर्लेखन आरंभ झालं. आरंभी इयत्ता अकरावीची 'मध्ययुगीन भारत' नि 'प्राचीन भारत' ही दोन पुस्तके पुनर्लिखित करण्यांत आली तींत मध्ययुगीन भारतांवर प्रा. मीनाक्षी जैनांनी नि प्राचीन भारतांवर प्रा. माख्खन लालांनी जी पुस्तके लिहिली, त्यांतला सत्येतिहास पाहून डाव्यांच्या पोटांत अक्षरशः पोटशुळ उठला.

इस्लामप्रिय मार्क्सवाद्यांना भारतीय इतिहासाचे हे वास्तवस्वरुप पाहून पित्त खवळणं स्वाभाविक होते. म्हणूनंच ज्यांची नावे घेणंही आह्मांला पाप वाटतं, अशा चांडाळचौकडीने ह्या प्रामाणिक इतिहासकारांच्या विरोधांत अगदी नेहमीच्या खोटेपणाच्या आवामध्ये 'भारतीय इतिहासाचे भगवीकरण' 'जातीय ध्रुवीकरण'(Communalisation of History Texts Books) वगैरे म्हणत बोंबा मारायला आरंभ केलाच व त्यावर त्याच नावाने त्यांनी एक स्वतंत्र पुस्तिकाही छापली. अर्थात त्याला पुढे मीनाक्षीजींनी व प्रा माख्खन लालांनी राजेंद्र दीक्षितांसह सहलेखनाने (Educating to Confuse and Disrupt) प्रत्युत्तरही दिलं. तीही पुस्तके दिल्लीच्या इंडिया फर्स्ट फाऊंडेशनने प्रकाशित केलीच आहेत. आह्मीं ती २०१२ साली विवेकानंद केंद्रामध्ये वाचली होती. त्यावेळी त्यावर लेखही लिहिला होता. दिल्लीमध्ये ती प्राप्त होतील जिज्ञासुंसाठी. 

सांगायचा हेतु हा की ज्या मीनाक्षीजींनी मध्ययुगीन कालखंडाचा इतिहास जो इस्लामी पाशवी अत्याचाराने रक्तरंजित झालेला असल्याने तो प्रमाणासहित पुढे आणला, त्यांचा सन्मान होणं हे अत्यंत आनंदाचे आहे. मीनाक्षीजींची अन्य ग्रंथसंपदा म्हणजे त्यांनी सतीप्रथेवर केलेलं लेखन महत्वाचे आहे. काही दिवसांपूर्वी तो ग्रंथ पीडीएफ प्राप्त झाला. त्यांनी श्रीराम मंदिर नि अयोध्याप्रश्नांवरही दोन पुस्तके लिहिली असून मंदिरांवरही त्यांचं एक स्वतंत्र पुस्तक आहेत. सर्व चित्रे सहसंलग्न आहेत.

राजा-मुंजे करार 

मीनाक्षीजींच्या आणखी लेखनापैकी त्यांनी अखिल भारत हिंदुसभेचे तत्कालीन अध्यक्ष धर्मवीर डॉ. मुंजे नि डिप्रेस्ड क्लास मिशनचे एम सी राजा ह्या दोघांमध्ये झालेल्या करारासंबंधी केलेलं लेखन चिंतनीय आहे जे राजा-मुंजे कराराने विख्यात आहे. ह्याचे पीडीएफ सुदैवाने आहे. गांधींनी आंबेडकरांसोबत जो पुणे कराराचा प्रयोग केला, त्याआधी हा करार झाल्याने आंबेडकरांच्या नि एकुणंच भारताच्या सामाजिक क्रांतीसंबंधीचा एक महत्वाचा कागद म्हणून ह्या कराराकडे पाहणं आवश्यक आहे. आश्चर्य म्हणजे आंबेडकरांनी ह्या कराराचे वर्णन Less troublesome and more straight forward असं केलं होते पुणे कराराच्या तुलनेने.

मीनाक्षीजांचा सन्मान ह्यापूर्वीच मोदीजींनी तसा केला आहे

२०१४ साली सत्ता येताच मोदी सरकारने मीनाक्षीजींची नेमणुक  Indian Council of Historical Research च्या सदस्यपदी केलीच आहे जी अत्यंत महत्वाची नेमणुक आहे.

पण आश्चर्य आहे सत्ता येऊन ७ वर्षे झाली तरी अद्याप इतिहासाच्या पाठ्यपुस्तकामध्ये जे परिवर्तन अपेक्षित आहे ते दिसेना. असो आशा आहे की पुढे ते येईलंच.

२०२० चा पुरस्कार त्यांना चार दिवसांपूर्वी राष्ट्रपतींच्या हस्ते प्रदान करण्यात आला ही आनंदाची गोष्ट आहे

एक दोन अपवाद सोडता मोदी सरकार योग्य व्यक्तींनाच पुरस्कार देतंय ही समाधानाची गोष्ट आहे

प्रामाणिक इतिहासकारांचा सन्मान होणं हे केवळ महत्वाचेच नव्हे तर प्रेरणादायीही आहे. 

आदरणीय प्रा. डॉ मीनाक्षी जैन ह्यांना पद्मश्री प्राप्तीहेतु अभिनंदन नि भारत सरकारचेही आभार!

भवदीय,

पाखण्ड खण्डिणी

Pakhandkhandinee.blogspot.com

#भारतीय_इतिहासाचे_पुनर्लेखन_पद्मश्रीपुरस्कार_डॉमीनाक्षी_जैन_मार्क्सवादीविकृती_सतीप्रथा_अयोध्या