एक असत्य सहस्त्रवेळा सांगितले
की ते सत्य
वाटायला लागते. - इति गोबेल्स,
ब्रिटीश, साम्यवादी, पुरोगामी, सेकुलर,
ब्रिगेडी, मूलनिवासी, बामसेफी तंत्र
!
गेली १५० वर्षे
आम्हाला ब्रिटीशप्रणित नि साम्यवादी
इतिहासातून असे खोटे
सांगितले जाते आहे
की आमच्या वेदांमध्ये
नि इतर हिंधू
धर्मशास्त्रांमध्ये मांसाहाराचे, गोहत्य आणि इतर
प्राणीहत्येचे समर्थन आहे. मुख्यतः
वेदांमध्ये हे समर्थन
आहे असा प्रचार
ब्रिटिशांनी आणि नंतर
आमच्यातल्याच काही स्वकीयांनीही
जाणून बुजून किंवा
काहींनी गैरसमजाने किंवा अजाणतेपणी
केला आहे. हा
प्रचार पूर्णतः असत्य नि
तर्कहीन आणि धादांत
खोटारडे पणाचा कळस आहे.
सर्वप्रथमच सांगू इच्छितो कि
वेदांवरच्या सर्व घाणेरड्या
आक्षेपांचे खंडण महर्षी
दयानंद स्वरस्वती आणि महर्षी
सातवळेकर ह्यांनी केंव्हाच केले
आहे. महर्षी अरविंद
ह्यांनी देखील ते केले
आहे. पण ह्यांचे
साहित्य वाचण्यास आम्हाला वेळही
नाही हेच दुर्दैव
आहे. ह्या विषयावर
आम्ही स्वतः एक
अभ्यासपूर्ण ग्रंथाची निर्मिती करतच
आहोतच. तूर्तास तरी ह्याला
प्रत्युत्तर देऊन ह्याचे
खंडण करण्याचा प्रयत्न
!!! असो आता मूळ
लेखाकडे आणि त्याच्या
खंडणा कडे वळू.
आक्षेप क्रमांक १----------- ब्राह्मणों के वेद
-शस्त्रों मे मांस
-भक्षण के विधान
********
वैदिक साहित्य से पता
चलता है की
प्राचीन आर्य -ऋषि और
याज्ञिक ब्राह्मण सूरा-पान
और मांसाहार के
बड़े शौकीन थे
। यज्ञों मे
पशु बाली अनिवार्य
था बली किए
पशु मांस पर
पुरोहित का अधिकार
होता था ,और
वही उसका बटवारा
भी करता था
। बली पशुओ
मे प्राय;घोडा
,गौ ,बैल अज
अधिक होते थे.
******ऋग्वेद
मे बली के
समय पड़े जाने
वाले मंत्रो के
नमूने पड़िए;- 1- जिन
घोड़ो को अग्नि
मे बली दी
जाती है ,जो
जल पिता है
जिसके ऊपर सोमरस
रहता है ,जो
यज्ञ का अनुष्ठाता
है ,उसकी एवम
उस अग्नि को
मै प्रणाम करता
हु।( ऋग्वेद 10,91,14)
खंडण - प्राचीन ब्राह्मण आणि
ऋषी मांसाहार आणि
सुरापान करण्याचा संदर्भ कुठे
मिळाला कुणास ठाऊक ??? पुराव्यासाठी
जी वेदांत ल
रुचा दिली आहे
ह्या ऋचा आणि
तिचा खरा अर्थ
खालीलप्रमाणे आहे.
यस्मि॒न्नश्वा॑स
ऋष॒भास॑ उ॒क्षणो॑ व॒शा मे॒षा
अ॑वसृ॒ष्टास॒ आहु॑ताः ।
की॒ला॒ल॒पे
सोम॑पृष्ठाय वे॒धसे॑ हृ॒दा म॒तिं
ज॑नये॒ चारु॑म॒ग्नये॑ ॥ (ऋग्वेद
१०व मंडल ९१वं
सुक्त आणि १४वी
ऋचा)
ऋचेचा वास्तविक अर्थ खालीलप्रमाणे
–
आम्ही
"अश्व, ऋषभ(बैल),
उषा, वश आणि
मेष”
बनून प्रभू कडे
जाऊ, त्याच्या प्रति
अर्पण होऊ. ते
प्रभू आमच्या शक्तीचे
संरक्षण करणारे, आम्हांस सौम्यता
देणारे आणि आमच्या
सार्या शक्तींचे निर्माते आहेत.
त्या परमेश्वराप्रती आमच्या
अंतःकरणात ज्ञानपुर्वक बुद्धी निर्माण
होउदे.
आक्षेप क्रमांक २
- इंद्रा कहते है
,इंद्राणी के द्वारा
प्रेरित किए गए
यागिक लोग 15-20 सांड
काटते और पकाते
है । मै
उन्हे खाकर मोटा
होता हू ।
-ऋग्वेद 10,83,14
खंडण - खोटारडे
पणाचा कळस आहे.
ह्या ८३ व्या
सुक्तामध्ये फक्त ७
(सातच) ऋचा आहेत.
ह्याने १४ वी
ऋचा कुठून
आणली ??? स्वतःला काय वैदिक
ऋषी समजतो कि
काय ???
आक्षेप क्रमांक ३ - जो
गाय अपने शरीर
को देवों के
लिए बली दिया
करती है ,जिन
गायों की आहुतियाँ
सोम जानते है
,हे इंद्रा! उन
गायों को दूध
से परिपूर्ण और
बच्छेवाली करके हमारे
लिए गोष्ठ मे
भेज दे ।
- ऋग्वेद
10,16,92
खंडण - पुन्हा खोटारडेपणा ! ह्या
१६व्या सुक्तात फक्त १४
ऋचा आहेत. ह्याने
९२ कुठून आणल्या???
आक्षेप क्रमांक ४ - हे
दिव्य बधिको!अपना
कार्य आरंभ करो
और तुम जो
मानवीय बधिक हो
,वह भी पशु
के चरो और
आग घूमा चुकाने
के बाद पशु
पुरोहित को सौप
दो। (एतरेय ब्राह्मण
)
खंडण - पुरावा काय???? कोणत्या
संस्कृत श्लोकाचा संदर्भ आणि
अर्थ आहे हा
??? संख्या क्रमांक द्या !
आक्षेप क्रमांक ५ - महर्षि याज्यावल्क्या ने
षत्पथ ब्राह्मण (3/1/2/21) में
कहा हैं कि:
-"मैं गोमांस ख़ाता हू,
क्योंकि यह बहुत
नरम और स्वादिष्ट
है."
खंडण - आम्ही शतपथ ब्राम्हणाची मुळ संस्कृत संहिता अभ्यासली आहे.आंतरजालावर “शतपथ ब्राम्हणाची” संस्कृत संहिता आणि हिंदी अनुवाद उपलब्ध आहे. Digital Library ह्या संकेत स्थळांवर सुद्धा पूर्ण उपलब्ध आहे. ज्यांना हवा असेल त्यांनी पाहावा. आक्षेपकाने मूळ श्लोक द्यावा हि विनंती स्वतःच्या मनाने अर्थ काढू नये. तो श्लोक मुळ असा आहे.
तदहु उवाच याज्ञवल्क्यः - अश्नामि एव अहं अंसलं चेद भवतीति ! ३/१/२/२१ शतपथ ब्राम्हण
इथे अनेकांनी "अंसलं" ह्या शब्दाचा अर्थच नरम आणि चविष्ट असा घेतला आहे. पण तो तसा अर्थ निघतच नाही. कारणे खालीलप्रमाणे
१. सायणाचार्यांचे शतपथ ब्राम्हणावरचे भाष्य वाचा ! त्यात त्यांनी मांस शब्दाचा कुठेहि उल्लेख केलेला नाही. (Digital Library ह्या संकेत स्थळांवर सुद्धा पूर्ण उपलब्ध)
२. पाणिनीच्या व्याकरणानुसार (सूत्र ५.२.९८) सुद्धा "अंसलं" शब्दाचा अर्थ केवळ "पौष्टिक आणि सामर्थ्य प्रदान करणारे किंवा सायणाचार्यांच्या भाषेत "बलवद" म्हणजे शक्ती वाढविणारे असा होतो.
३. अमरकोशानुसार (२.६.४४) "अंसलं" शब्दाचा अर्थसुद्धा "पोषणदायी आणि बलसंवर्धक" असा आहे. त्यात मांसचा संबंधही नाही.
ह्याच शतपथ ब्राम्हणमध्ये
मांस भक्षण करण्याचा
अधिकार नाकारलेला आहे :-
“न मांसमाश्रीयात्
! यन्मासं माश्रियात् यन्मिप्रानमुपेथादिति नेत्वेवैषा
दीक्षा ।”(श.
६:२.२.३९)
अर्थात मनुष्याने मांस भक्षण
करता कामा नये.
जर त्याने मांस
भक्षण केले किंवा
व्यभिचार केला तर
त्याला दीक्षेचा अधिकार नाही
….
शतपत ब्राम्हणामध्ये जिथे मांस
शब्दाचा उल्लेख आहे, तिथे
तिथे त्याचा काय
अर्थ घ्यायचा आहे
ते खालीलप्रमाणे
शतपथ ब्राम्हणानुसार आणि अमरकोष
ह्या संस्कृत शब्दाकोशानुसार
मांस शब्दाचा अर्थ
!
मांसानि वा आ
आहुतय:(श ९,२.३.४६ )
अर्थ -
यज्ञात मांसाची आहुती
द्यावी.
इथे मांस ह्या
शब्दाचा अर्थ काय
आहे खाली स्पष्ट
केले आहे –
” मासीयन्ति
ह वै जुह्वतो
यजमानस्याग्नय:।
एतह ह वै
परममान्नघ यन्मासं,स परमस्येवान्नघ
स्याता भवति (शत -११
,७)”।।
“यज्ञात
हवन करते वेळी
यजमानाची अग्नी मांसाची अपेक्षा
राखतात । परमअन्न
हेच मांस आहे
! परम अन्नाने आहुति
द्या !"
इथे परमअन्न असा शब्द
प्रयोग केला आहे
आणि जीवाचे मांस
असते तर अन्न
हा शब्द प्रयोग
केला नसता. कारण
मांसाला अन्न ही
उपमा कुठेही नसते.
अमरकोषानुसार
“परमान्नं तु पायसम्” असा
अर्थ दिलेला आहे.
म्हणजे पायस ! आता पायस
म्हणजे दुध आणि
तांदूळ ह्यांची खीर ! म्हणजेच
परम अन्न म्हणजेच
पायस म्हणजेच मांस
!!! म्हणजेच मांस शब्दाचा
अर्थ पायस किंवा
दुध तांदळाची खीर
असा स्पष्टपणे होतो.
आक्षेप क्रमांक ६ - आपास्तंब
गृहसूत्रां Apastamb
Grihsutram (1/3/10) मे कहा गया
हैं,"गाय एक
अतिथि के आगमन
पर, पूर्वजों की'श्रद्धा'के अवसर
पर और शादी
के अवसर पर
बलि किया जाना
चाहिए."
खंडण - पुरावा
काय ?? पूर्ण आपस्तंब सूत्रामध्ये
असा एकही श्लोक
नाही ! मुळ श्लोक
द्यावा हि विनंती
! स्वतःच्या मानाने अर्थ काढू
नये. तुम्ही सांगितलेला मुळ
श्लोक (1/3/10) हा
खालीलप्रमाणे आहे.
तदु होवाच याज्ञवल्क्यः - यथादिष्ट
पत्न्या अस्तु ! कस्तदाद्रियेत - यत्परः
पुंसा वा पत्नी
स्यात !
आक्षेपकांना
विनंती आहे की
आक्षेप घेताना तरी प्रामाणिकपणा
दाखवावा. तशी
प्रामाणिकपणाची अपेक्षाचचुकीची आहे तुमच्याकडून ही
गोष्ट वेगळी !
आक्षेप क्रमांक ७ - वशिष्ठ
धर्मसुत्रा (11/34) लिखा हैं,"अगर एक
ब्राह्मण'श्रद्धा'या पूजा
के अवसर पर
उसे प्रस्तुत किया
गया मांस खाने
से मना कर
देता है, तो
वह नरक में
जाता है."पिबा
सोममभि यमुग्र तर्द ऊर्वं
गव्यं महि गर्णानैन्द्र
| वि यो धर्ष्णो
वधिषो वज्रहस्त विश्वा
वर्त्रममित्रिया शवोभिः ||
वशिष्ठ धर्मसुत्रा (11/34) लिखा हैं,"अगर एक
ब्राह्मण'श्रद्धा'या पूजा
के अवसर पर
उसे प्रस्तुत किया
गया मांस खाने
से मना कर
देता है, तो
वह नरक में
जाता है."
खंडण - पुन्हा खोटारडेपणा ! मुळ
श्लोक असा आहे.
नियुक्तस्तु
यदा श्राद्धे दैवे
वा मान्समृत्सृजेत!
यावन्ति पशुरोमाणि तावन्नरकमृछति ! (११.३४)
मांस शब्दाचा अर्थ पायस किंवा दुध-तांदळाची खीर असा स्पष्टपणे होतो. हे मी वर सांगितलेच आहे. मांस शब्दाचा आणखी अर्थ पाणिनीच्या अष्टाध्यायीनुसार मधुपर्काच्या संदर्भात ५.२.१२७ सूत्रानुसार "अर्श आदिभ्योSच" असा आहे ! मांस शब्दाचा अर्थ "स्निग्ध" आणि "पोषण वाढविणारा" असा होतो. Pandit Dinanath Sastri, in his book 'Sanatana-Dharmalok' Vol. 6, pages 337-338, has interpreted the word mamhsa in relation to Madhuparka as under :
"The above-stated ingredients of madhuparka should be (मांसल )
i.e. rich in fats, nourishing and should not be devoid of substance.
To the word miamsa has been suffixed in accordance with am (1).s'i{ ( Atadhyayi 5.2.1 27 - "अर्श आदिभ्योSच" ) in the sense of 'with, together' and it gives the meaning of 'rich in fats'.This meaning is also relevant to the present context.
आक्षेप क्रमांक ८ - ऋग्वेद
(10/85/13) मे घोषित किया गया
है,"एक लड़की
की शादी के
अवसर पर बैलों
और गायों की
बलि की जाती
हैं."
खंडण - ज्या सहाव्या मंडलातल्या ऋचेचा आपण "पाहुण्यांना गायीचे मांस दिले गेले" असा अर्थ सांगत आहात तो चुकीचा आहे. "अघासु हन्यन्ते गावो" ह्यातल्या हन्यन्ते शब्दावरून आपण मारली जाते असा अर्थ घेतला आहे ! आपण जो रथ कल्पिला आहे तो रथ प्रत्यक्षात नसून मनोमय रथ आहे ! दयानंदांचे भाष्य वाचा ! आधीच्या ऋचा पहा !
इथे सुर्य पुरुष नसून सूर्या हि स्त्री आहे !! आपण इथे गल्लत केली आहे साहेब ! आणि ह्या सूर्याचा (स्त्रीचा) विवाह सोम ह्याबरोबर लावणे आहे असा अर्थ ८व्या ऋचेत प्रकट होतो. ९व्या ऋचेचा अर्थही तसाच आहे !.
आणि आता १०वी ऋचा काय सांगते पहा
"मनो॑ अस्या॒ अन॑ आसी॒द्द्यौरा॑सीदु॒त च्छ॒दिः ।
शु॒क्राव॑न॒ड्वाहा॑वास्तां॒ यदया॑त्सू॒र्या गृ॒हम् ॥
हा विवाह करताना मन हा तिचा रथ आहे ( मनो॑ अस्या॒ अन॑ - अन म्हणजे रथ)! रथ मनोमय आहे म्हणजे त्या कन्येने स्वतःच्या मनाने त्याला वरले आहे आणि "उत ध्यौ: छदिः आसीत" म्हणजे मस्तिष्क हा तिचे छत होते म्हणजे त्या मनोरथाचा संरक्षक मस्तिष्क आहे ! हृदयाच्या म्हणजे मनाच्या रथावर मस्तिष्क आहे म्हणजेच याचा अर्थ आपल्याला असा सुचित होतो कि आपण भावनेपेक्षा बुद्धीला जास्ती महत्व द्यावे !पुढची १२वि ऋचा पहा !
शुची॑ ते च॒क्रे या॒त्या व्या॒नो अक्ष॒ आह॑तः ।
अनो॑ मन॒स्मयं॑ सू॒र्यारो॑हत्प्रय॒ती पति॑म् ॥
इथे "सूर्या मन॒स्मयं॑ अनो॑ आरोहति" ह्या शब्दातून स्पष्ट आहे कि तो रथ मनोमय आहे ! खरा रथ नाही !
आणि इतकेच नव्हे तर ज्या १३ व्या ऋचेचा अर्थ गाय मारली जात आहे असा अपन करत आहात त्यात गाय ही भेट दिली गेली आहे ! हा गोदान विधी विवाहाच्या अधी एक महिना केला जातो ! ज्यामध्ये गाय ही भेट दिली जाते अन्दन ! ती मारण्यासाठी नव्हे साहेब ! गाय भेट देण्याचे कारण गुरुकुलामध्ये पुढे जाऊन हि गाय तिथल्या लोकांचे पोषण करेन ! आणि हन्यन्ते ह्या शब्दाचा अर्थ मारणे असा जरी वरवरून दिसत असाल तरी दयानंदांनी त्याचा अर्थ "हन् गतौ: म्हणजे आंदण म्हणून ! माराय्साठी नव्हे साहेब !!!
अघासु म्हणजे मघा नक्षत्रात अस अर्थ होतो ! अर्ज्युन्यः म्हणजे फ़ल्गुन् नक्षत्र अस अर्थ आहे ! ह्या फाल्गुनी नक्षत्रात तिचा विवाह करायचा आहे ! "सू॒र्याया॑ वह॒तुः" म्हणजे सूर्याबरोबर आंदण म्हणून !!!"हन्यन्ते" ह्या शब्दाचा अर्थही पाणिनीने दोन प्रकारे केला आहे ! धातुपाठात "हन् हिंसा गत्योः" अस केला आहे ! इथे हिंसा असाही अर्थ होतो आणि गत्योः म्हणजे जाणे असाही अर्थ होतो !! सायणाचार्यांनी देखील कुठेच "गावः हन्यन्ते" असा अर्थ केला नाही ! इथे हन् शब्दाचा अर्थ कसा घ्यायचा ते खालील प्रमाणे आहे !
पिबा॒ सोम॑म॒भि यमु॑ग्र॒ तर्द॑
ऊ॒र्वं गव्यं॒ महि॑ गृणा॒न
इ॑न्द्र ।
वि यो धृ॑ष्णो॒
वधि॑षो वज्रहस्त॒ विश्वा॑ वृ॒त्रम॑मि॒त्रिया॒
शवो॑भिः ॥ (६.१७.१)
ह्याचा वास्तविक अर्थ आहे
-
“हे
शस्त्रधारी (वज्रहस्त॒), अत्यंत दृढ
(धृ॑ष्णो॒), अत्यंत ऐश्वर्याची इच्छा
करणारे ! जे बलाने
मेघांना सूर्य जसे पळवून
लावतो तसेच संपूर्ण
शत्रूंना तुम्ही विशेष नाश
करा. आणि हे
तेजस्वी अशा मोठ्या
गाईंच्या तुपाची स्तुती करत
ज्या हिंसा करण्याजोग्या
गोष्ठी आहेत त्यांची
हिंसा करा. आणि
त्याबाबतीत आपण औषधी
अशा सोमरसाचे पान
करा.”
इथे सोमरस हे मद्य
किंवा दारू नसून
एक औषधी वनस्पती
आहे. पण अनेकांचा
असा गैरसमज आहे
कि सोमरस म्हणजे
दारू! पण हे
धादांत खोटे आहे.
आता इथे मेक्स्म्युलर,
ग्रिफिथ ह्या पाश्चिमात्य
संशोधकाने ह्या ऋचेचा
अर्थ गाईंना मारा
असा केला आहे.
तो खालीलप्रमाणे आहे.
अनुवाद पहा
DRINK Soma, Mighty One, for which, when lauded, thou
breakest through the cattle-stall, O Indra;
Thou who, O Bold One, armed with thunder smotest Vṛtra with
might, and every hostile being.
किती विकृत आहे पहा
! अर्थाचा अनर्थ आहे !
आक्षेप क्रमांक ९ - हिंदू
धर्म के सबसे
बड़े प्रचारक स्वामी
विवेकानंद ने इस
प्रकार कहा:"तुम्हें जान
कर आश्चर्या होगा
है कि प्राचीन
हिंदू संस्कार और
अनुष्ठानों के अनुसार,
एक आदमी एक
अच्छा हिंदू नही
हो सकता जो
गोमांस नहीं खाए.
(The Complete Works of Swami Vivekananda, volume.3, page no. 536)
खंडण - महापुरुषांच्या विचारांचा केवळ आपल्या
स्वार्थासाठी कसा वापर
करायचा ते असल्या
लोकांकडून शिकावे !
हे खरे आहे
की हे मत
स्वामीजींनी मांडले आहे. स्वामी
विवेकानंदांनी मेक्सम्युलरचा
वेदांचा अनुवादच अभ्यासला असावा
अशी दाट शक्यता
आहे. तरीपण एक
प्रश्न उरतो की
विवेकानंदांचे हे मत
खरे मानण्यासाठी पुरावा
काय??? कोणत्या
ऋचेचा संदर्भ विवेकानंदांनी
दिला आहे काय???
पण हे मत
प्रमाण मानायचे असले तर
विवेकानंदांनी एखाद्या श्लोकाचा तसा
संदर्भ का दिला
नाही??? हे त्यांना
विचारायचा आम्हांस अधिकार नाही
असे काहीजण म्हणतील
पण मग हे
अंधभक्तीचे उदाहरण नाही का
???
समजा हे विवेकानंदांचे
मत खरे मानायचे
ठरविले तर मग
ह्याच विवेकानंदांची खालील
मते प्रमाण मानायला
तुम्ही तयार आहात
काय??? ती खालीलप्रमाणे
1) आदर्श यही है।
मांस न खाया
जाए। - स्वामी विवेकानंद
I myself may not be a very strict vegetarian, but I
understand the ideal. When I eat meat I know it is wrong. Even if I am bound to
eat it under certain circumstances, I know it is cruel. I must not drag my
ideal down to the actual and apologise for my weak conduct in this way. The
ideal is not to eat flesh, not to injure any being, for all animals are my
brothers. If you can think ofthem as your brothers, you have made a little
headway towards the brotherhood of all souls -
The Complete work of Swami Vivekananda - Vol – 2- Pg 298
“में स्वयं
एक कट्टर शाकाहारी
न भी होऊं
किन्तु में उस
आदर्श को समझता
हूँ जब में
मांस खाता हूँ
तब जानता हूँ
की यह ठीक
नहीं है। परिस्थितिवश
उसे खाने को
बाध्य होने पर
भी में यह
जानता हूँ के
यह क्रूरता है।
आदर्श नीचा करके
अपनी दुर्बलता का
समर्थन मुझे नहीं
करना चाहिए। आदर्श
यही है। मांस
न खाया जाए।
किसी भी प्राणी
का अनिष्ट न
किया जाए क्यूंकि
पशुगन भी हमारे
भाई हैं।
संदर्भ विवेकानंद साहित्य भाग
- ८, पृष्ठ -९
2) A Letter To Mrs.
Ole Bull, Alambazar Math Calcutta (Darjeeling ) - 26th March 1897
Admitting about the diabetes problem he said that Eating
only meat and drinking no water seems to be the only way to prolong life –
The Complete Works of Swami Vivekananda, Vol – 9- Pg 93
२६ मार्च,
१८९७ ह्या दिवशी
श्रीमती ओली बुल
ह्यांना आलमबझार मठ, कलकत्ता
(दार्जीलिंग) इथे लिहिलेल्या
पत्रात
“अपनी
बीमारी से ग्रस्त
होने को बयां
करते हुए स्वामी
विवेकानंद लिखते हैं की
केवल मांस खाना
ही लम्बी आयु
का राज है.”
3) आता हेच विवेकानंद
पुढे काय म्हणताहेत
ते पहा.
Sister Christine को
12th December 1901 को
Belur Math Hawrah से लिखे पत्र
में अपनी गिरते
स्वास्थ्य के बारे
मेंलिखते हुए कहते
हैं की चिकित्सक
ने मुझे आरामकी
सलाहदी है और
मुझे मांस खानेसे
मनाकर दिया है
अब मुझे मॉस चखने
तककी मनाही है
The doctors have put me to bed; and I am forbidden to eat
meat, to walk or even stand up, to read and write. I am prevented from the
taste of meat.
The Complete Works of Swami Vivekananda, Vol – 9- Pg
172
4) आता ह्याच विवेकानंदांनी दुसर्या
एका ठिकाणी किती
विरोधाभासी वक्तव्य केले आहे
पहा.
[Daily Iowa Capitol, November 28, 1893]
After the lecture, the speaker (Swami Vivekananda) consented
to answer questions to a portion of the audience that remained for that
purpose. In the course of the answers he (Swami Vivekananda) said that the
Hindus were altogether opposed to the destruction of the life of any animal. He
(Swami Vivekananda) admitted the worship of the sacred cow.
The complete works of Swami Vivekananda, Vol – 9- Pg 638
२८ नोव्हेंबर, १८९३ चे
लोवा कॅपितोल नावाचे
वृत्तपत्र म्हणते की
“व्याख्यानानंतर
वक्त्याने(स्वामी विवेकानंदांनी) प्रश्नोत्तरासाठी
थांबलेल्या श्रोत्यांची उत्तरे देण्यास
संमती दर्शविली. ह्या
प्रश्नोत्तरात त्यांनी (स्वामी विवेकानंदांनी)
कि हिंदू लोक
हे कोणत्याही प्राणीहत्येच्या
संपूर्ण विरोधात होते. त्यांनी
(स्वामी विवेकानंदांनी) प्रवित्र गाईच्या पूजनास
दुजोरा दिला.”
आता पहा बरे
! हेच विवेकानंद एका
व्याख्यानात म्हणतात की वेदकाली
लोक गोहत्या करायचे
आणि हेच विवेकानंद
दुसर्या ठिकाणी विदेशात जाऊन
म्हणतात कि Worship of Sacred Cow.
आता हेच विवेकानंद
पुढे म्हणतात.
5) The eating of meat
produces pleasure to a man, but pain to the animal which is eaten. There has
never been anything which gives pleasure to all alike.
The Complete Works of Swamei Vivekananda - Vol – 2- Pg 177
“मांसाहारी
को मांस खाने
से अवश्य सुख
मिलता है, पर
जिसका मांस खाया
जाता है उसके
लिए तो भयानक
कष्ट ही है
।“
विवेकानंद साहित्य , भाग -2, पृष्ठ
-135
आता ह्याच विवेकानंदांनी किती
विरोधाभासी मते प्रकट
केली आहेत पहा.
6) At present there are three parties in India included
under the term 'Hindu' — the orthodox, the reforming sects of the Mohammedan
period, and the reforming sects of the present time. Hindus from North to South
are only agreed on one point, viz. on not eating beef.
Page NO. 275 - Volume 5 - The Complete Works of Swami
Vivekananda
आजच्या घटकेला हिंदुस्थानात "हिंदु"
ह्या संज्ञेखाली तीन
पक्षांचा समावेश होतो. - पुराणमतवादी,
मुसलमानी काळांतील सुधारक पक्ष
आणि वर्तमानकाळातील सुधारक
पक्ष. उत्तरेपासून दक्षिणेपर्यंत,
गोमांस न खाणे
हाच मुद्दा सर्व
हिंदूंना मान्य आहे.
पृष्ठ क्रमांक ५५ - स्वामी
विवेकानंद शतवार्षिक जयंती स्मारक
ग्रंथ - खंड
पाचवा
7) England has the sword, the material world, as our Mohammedan
conquerors had before her. Yet Akbar the Great became practically a Hindu;
educated Mohammedans, the Sufis, are hardly to be distinguished from the
Hindus; they do not eat beef, and in other ways conform to our usages. Their
thought has become permeated by ours.
Pg. No. 247 – Volume 5 - The Complete Works of Swami
Vivekananda
इंग्लंडजवळ
तलवार आहे. भौतिक
जगतावर त्यांचे प्रभुत्व आहे.
इंग्रजांच्या आधीच्या, आमच्या मुसलमान
विजेत्यांची हीच स्थिती
होती. तरीसुद्धा महान
सम्राट अकबर जवळजवळ
हिंदुच बनला होता.सुशिक्षित मुसलमान जे
सुफी, त्यांच्यामध्ये आणि
हिंदूंमध्ये प्रायः अंतर नसतेच.
सुफी लोक गोमांस
खात नाहीत, त्यांच्या
इतरही रीतिभाती आमच्यासारख्याच
असतात. त्यांचे सगळे विचारजगत
आमच्या विचारांनी प्रभावित झालेले
आहे.
पृष्ठ क्रमांक १९ - स्वामी
विवेकानंद शतवार्षिक जयंती स्मारक
ग्रंथ - खंड
पाचवा
8) The ordinary idea of duty everywhere is that every good
man follows the dictates of his conscience. But what is it that makes an act a
duty? If a Christian finds a piece of beef before him and does not eat it to
save his own life, or will not give it to save the life of another man, he is
sure to feel that he has not done his duty. But if a Hindu dares to eat that
piece of beef or to give it to another Hindu, he is equally sure to feel that
he too has not done his duty; the Hindu's training and education make him feel
that way.
Pg. No. 55 – Volume 1 - The Complete Works of Swami
Vivekananda
कर्तव्यासंबंधी
साधारणपणे सर्वत्र अशी धारणा
असल्याचे आढळून येते की,
सर्व भले लोक
स्वतःच्या सद्सद्विवेकबुद्धीच्या आदेशानुसार कर्म करीत
असतात. परंतु एखादे विशिष्ट
कर्म कशाने "कर्तव्य"
ठरत असते? अगदी
प्राण जाण्याची पाळी
येउन ठेपली आहे
अशा अवस्थेतही जर
कुणी ख्रिश्चन समोर
गोमांस असूनसुद्धा प्राणरक्षणार्थ आपण
स्वतः ते खाणार
नाही किंवा दुसर्या
एखाद्याचे प्राण वाचविण्यासाठी ते
त्याला देणार नाही तर,
आपण कर्तव्यच्युत झालो
असेच त्याला खात्रीने
वाटेल. पण तेच,
कुणी एखादा हिंदू
तसाच प्राणसंदेह उपस्थित
होऊनही जर ते
गोमांस खाण्यास धजेल अथवा
आणखी एखाद्या हिंदूला
खाण्यासाठी म्हणून तो तुकडा
देईल तर त्यालाही
खचित असेच वाटेल
की आपण कर्तव्यभ्रष्ट
झालो आहोत.
पृष्ठ क्रमांक ५५ - स्वामी
विवेकानंद शतवार्षिक जयंती स्मारक
ग्रंथ - खंड
पहिला (कर्मयोग - व्याख्यान ४थे
)
9) In the midst of
all these differences we note one point of unity among all Hindus, and it is
this, that no Hindu eats beef.
Page no. 372 – Volume 5 – The Complete Works of Swami
Vivekananda
पण हे सर्व
भेद असूनही सर्व
हिंदूंत एकत्वाचा एक मुद्दा
आढळतो, व तो
हा की कोणीही
हिंदू गोमांस भक्षण
करत नाही.
पृष्ठ क्रमांक ४४१ - स्वामी
विवेकानंद शतवार्षिक जयंती स्मारक
ग्रंथ - खंड
पाचवा
खरेतर आता लिहायसारखे
काहीही राहिले नाही तरीही
इतके पुरावे देऊनही
जर कुणाला अजूनही
आक्षेप असतील तर मग
आम्ही एक विनंती
करतो. आम्ही स्वतः
लवकरच "स्वामी विवेकानंद आणि
वेदांतील गोहत्या किंवा मांसभक्षण
- एक चिकित्सक अभ्यास"
ह्या विषयांवर एक
सविस्तर लेख लिहीनच.
विवेकानंदांच्या संदर्भ देणाऱ्या सर्व
पुरोगामी, सेक्युलर, मांसाहारप्रिय व्यक्तींना आम्ही विचारतो की तुम्ही विवेकानंदांचे वरीलपैकी कोणते मत
प्रमाण मानाल??? नक्की कोणते
ते आधी स्पष्ट
करा !!! महापुरुषांचा पराभव त्यांचे अनुयायीच
करतात. तुम्ही देखील तेच
करताहात, नाही का
?????????????
